بهینه کردن شدت نور در تکثیر درون شیشه ای گز روغنی (moringa peregrina)

گز روغنی از گونه های دارویی بومی جنوب شرق کشور و متحمل به خشکی است. متاسفانه، این گیاه با اهمیت از نظر دارویی، زیست محیطی، صنعتی و غذایی به‎دلیل برداشت بی­رویه بذر و عدم توجه به حساسیت­های ویژه اش، در معرض فرسایش ژنتیکی و خطر قرار دارد. تکثیر رویشی ژنوتیپ های برتر این گونه به‎منظور توسعه رویشگاه های آن در دستور کار موسسات تحقیقاتی قرار دارد. به این منظور این تحقیق جهت ارزیابی اثر سه سطح مختلف نور، با شدت های 700 ، 1200 و 2000 لوکس بر رشد و نمو شاخه های حاصل از جوانه­زنی بذور گز روغنی، انجام شد. از این رو، جهت تثبیت اثر ژنوتیپ، ابتدا گیاهچه های حاصل از بذر منطقه کنشکی واقع در شهرستان نیک شهر از توابع استان سیستان و بلوچستان، با ریزازدیادی تکثیر شدند. شاخه های به‎دست آمده به محیط های کشت بهینه انتقال یافته و در قالب طرح کاملا تصادفی، در سه سطح نوری و در سه تکرار مورد بررسی قرار گرفتند. تفاوت رشد و نمو شاخه ها به‎وضوح قابل مشاهده بود. بر اساس نتایج حاصل، گرچه این گونه بومی مناطق با شدت نور بالاست، در تکثیر به‎صورت ریزازدیادی شرایط با نور کم را بهتر می پسندد. به‎نحوی که بیشترین شدت نور کمترین رشد و نمو شاخه ها را موجب شد. از این ، رو در تولید انبوه ژنوتیپ های برتر این گونه با روش ریزازدیادی، توصیه می شود از شدت نور کم استفاده شود.